Om kennis of vaardigheden te kunnen gebruiken, is toegang tot het langetermijngeheugen nodig. Dit slaat feiten, herinneringen en vaardigheden op voor minuten, jaren of een heel leven, afhankelijk van het type. Dit artikel van Animus Medicus, de winkel voor anatomische afbeeldingen, legt uit wat langetermijngeheugen inhoudt, hoe het werkt en welke strategieën er zijn om een slecht langetermijngeheugen tegen te gaan.
Wat is langetermijngeheugen?
Het langetermijngeheugen is een mechanisme in het menselijk brein. Hij is in staat om informatie en vaardigheden over verschillende tijdsperioden op te slaan en toegankelijk te maken. De informatie in het langetermijngeheugen is uiterst belangrijk voor alledaagse taken. Een zwak langetermijngeheugen kan binnen bepaalde grenzen door cognitieve training onder controle worden gebracht.
De constructie van het langetermijngeheugen
Het langetermijngeheugen bestaat uit twee hoofdgebieden, "declaratief geheugen" en "niet-declaratief geheugen". Beide worden hieronder weergegeven:
- declaratief geheugen
Declaratief geheugen wordt ook wel kennisgeheugen genoemd. Het is in staat om zowel kennis, gegevens en feiten als herinneringen aan gebeurtenissen zo op te slaan dat ze kunnen worden opgevraagd. De informatie die hier wordt opgeslagen is expliciet en kan letterlijk worden gereproduceerd.
Twee delen van het declaratief geheugen zijn semantisch en episodisch geheugen. Semantisch geheugen slaat specialistische kennis op die onafhankelijk van alle mensen waar is. Dit omvat bijvoorbeeld het feit dat de aarde een bol is. Het episodisch geheugen slaat daarentegen feiten over het persoonlijke leven op. Dit is hoe mensen hun eerste kus kunnen onthouden.
- Niet-declaratief geheugen
Niet-declaratief geheugen wordt ook wel gedragsgeheugen genoemd. Hier worden geleerde handelingen of vaardigheden opgeslagen. Deze stellen een persoon in staat om bijvoorbeeld te fietsen. De informatie die hier wordt opgeslagen is impliciet en kan niet letterlijk worden gereproduceerd.
Niet-declaratief geheugen is verdeeld in drie gebieden. Het procedureel geheugen bevat alle menselijke vermogens. We kunnen bijvoorbeeld alleen zwemmen dankzij de informatie die hier is opgeslagen.
Het tweede deel is priming. Hier worden verschillende aspecten aan individuele informatie gekoppeld. Welke kleur hebben wolken? Wit. Welke kleur heeft sneeuw? Wit. Wat drinkt de koe? Melk. Omdat we ons geheugen op de kleur wit hebben gericht, denken we dat de koe iets wits drinkt. Maar dat is niet het geval, ze drinkt water.
Het derde deel van niet-declaratief geheugen is conditionering. Het bekendste voorbeeld hiervan is de hond van Pavlov. Pavlov liet altijd een belletje rinkelen als hij zijn hond te eten gaf. Als gevolg hiervan zou de hond na verloop van tijd kwijlen, zelfs als hij alleen de bel hoorde zonder dat er iets te eten was.
Als je altijd je anatomische foto bij je wilt hebben, dan hebben wij de juiste voor jou: telefoonhoesje met anatomie , bijvoorbeeld met afbeeldingen van het hart, de longen of de hersenen.
processen van het langetermijngeheugen
In het langetermijngeheugen vinden verschillende processen plaats. De eerste is leren. Dit betekent dat informatie zo wordt opgeslagen dat deze niet alleen in het kortetermijngeheugen blijft, maar ook naar het langetermijngeheugen migreert. Alleen wanneer dit is gebeurd, hebben we langdurige toegang tot dergelijke informatie.
Het tweede proces bestaat uit de deelgebieden "onthouden, behouden en koppelen". Mensen zijn nu in staat om de informatie die is opgeslagen in het langetermijngeheugen voor de lange termijn vast te houden en deze indien nodig weer op te roepen. Daarnaast kan de opgeslagen informatie worden gekoppeld om er nieuwe informatie of vaardigheden uit af te leiden. Informatie die niet wordt gebruikt, herhaald, geconsolideerd en genetwerkt, wordt uit het langetermijngeheugen verwijderd.
Verschillen met andere geheugengebieden
Er zijn verschillende geheugengebieden in het menselijk brein, die elk verschillende taken vervullen en elk hun eigen kenmerken en capaciteiten hebben. De drie belangrijkste zijn weergegeven in de volgende tabel:
ultra korte termijn geheugen |
korte termijn geheugen |
lange termijn geheugen |
Registreert alle zintuiglijke waarnemingen |
Ook bekend als werkgeheugen | In principe kan het een onbeperkte hoeveelheid gegevens opslaan |
|
De vertoningen filteren |
Slaat informatie ongeveer 30 seconden op |
Afhankelijk van het type leren, wordt informatie minuten, jaren of een leven lang bewaard |
Scheiding van belangrijk en onbelangrijk |
Gebruikt voor informatie die niet permanent nodig is slaat binnenkomende informatie op en sorteert deze zodat we er voor het eerst van op de hoogte zijn |
Slaat feitelijke kennis, vaardigheden en herinneringen op |
Overdracht van belangrijke indrukken naar het kortetermijngeheugen |
Stuurt belangrijke informatie door naar het langetermijngeheugen; Onbelangrijk wordt overschreven |
Bestaat uit verschillende gebieden |
|
Gekenmerkt door een beperkte opslagcapaciteit |
Een slecht langetermijngeheugen kan te wijten zijn aan omstandigheden (bijv. gebrek aan slaap) of ziekte |
|
|
Onmisbaar voor concentratie en aandacht |
Training kan de prestaties van het langetermijngeheugen verbeteren |
Passend bij het onderwerp hebben we veel verschillende hersenposters in onze winkel, die ideaal zijn als cadeau, maar ook om voor jezelf te houden.
Mogelijke oorzaken van een slecht langetermijngeheugen
In principe is vergeten geen fout in het langetermijngeheugen in de hersenen, maar een volkomen normaal proces. Als informatie niet of niet genoeg nodig is, vergeten we die. Hetzelfde geldt voor vaardigheden die we hebben verworven, maar die we niet regelmatig oefenen. Er zijn echter verschillende vormen van vergeten die wijzen op een slecht langetermijngeheugen.
Er zijn mensen die nieuwe informatie niet kunnen opslaan en onthouden. Dit wordt anterograde amnesie genoemd. Aan de andere kant worden problemen met het ophalen van informatie die is opgeslagen in het langetermijngeheugen retrograde amnesie genoemd. Het tegenovergestelde hiervan is hypermnesie, waarbij je onwillekeurig dingen oproept die zijn opgeslagen in het langetermijngeheugen.
Er zijn veel oorzaken die kunnen leiden tot een slecht langetermijngeheugen. Deze omvatten bijvoorbeeld gebrek aan slaap en hoge stress. Geestelijke stress, zoals die veroorzaakt door het overlijden van dierbaren, kan ook het langetermijngeheugen aantasten. Maar zelfs positieve effecten, zoals verliefd worden, hebben soms negatieve effecten op het langetermijngeheugen. Bij langdurige problemen met het langetermijngeheugen kunnen ook ziekten een oorzaak zijn. Denk aan alcohol- en drugsverslaving, maar ook aan Alzheimer, dementie en Parkinson.
Conclusie
Een slecht langetermijngeheugen kan verschillende oorzaken hebben. Als deze door ziekte worden veroorzaakt, moeten niet alleen de symptomen, maar ook de oorzaken van de ziekte zelf worden bestreden. Tegen andere problemen is het mogelijk om door een kleine verandering in levensstijl te zorgen voor een verbeterd langetermijngeheugen. Last but not least is het raadzaam om regelmatig verschillende geheugenoefeningen uit te voeren om de prestaties van het langetermijngeheugen op peil te houden. Het is belangrijk om de individuele oorzaken van een slecht langetermijngeheugen vast te stellen en op maat gesneden maatregelen te nemen om dit tegen te gaan. Als u vragen heeft, vindt u veel antwoorden in ons Helpcentrum of neem contact met ons op.
